Siyasal İslam islamı siyasi olarak anlayan ve algılayan, dini de dünyevi hâkimiyet ve iktidar anlayışına göre şekillendiren bir anlayıştır. Temelini Harici ve Şii anlayış oluşturur. Dolayısıyla “İslamcılık” da denen “siyasal islam” düşüncesi gerçekte iptidaî ve toplumun alt kültür seviyesine hitap eden basit bir din ve siyaset anlayışıdır. Cehaletten ve sloganik siyasi mesajlardan gücünü alır.
Siyasal İslam islamı siyasi olarak anlayan ve algılayan, dini de dünyevi hâkimiyet ve iktidar anlayışına göre şekillendiren bir anlayıştır. Temelini Harici ve Şii anlayış oluşturur. Dolayısıyla “İslamcılık” da denen “siyasal islam” düşüncesi gerçekte iptidaî ve toplumun alt kültür seviyesine hitap eden basit bir din ve siyaset anlayışıdır. Cehaletten ve sloganik siyasi mesajlardan gücünü alır. Bu nedenle toplumun alt kültür ve iptidai halk kesiminde destek bulmuştur.
Siyasal İslam, “İslam demek siyaset demektir” “Peygamberimiz devlet oluşturmak” için gelmiştir. Medine’de devlet kurmuş, Müslümanların görevi içinde bulunduğu toplumu idare etmek ve Allah’ın dinini devlete hâkim kılmak ve Allah’ın hükmü ile hükmetmektir. “Dünyada üç sistem vardır. Komünizm, Kapitalizm ve İslamiyet’tir” diye dini bir idari ve ekonomik sistem olarak gören bir anlayıştır. İşin içinde devlet olunca avam ve cahil halk kesiminden büyük destek görmüştür.
1950’lerede Mısırlı, Hasan el-Benaa ve Seyid Kutub’un eserlerini Türkçeye tercüme ile başlayan 1970’li yıllara gelindiği zaman “Siyasal İslam’a dönüşen bir harekettir. Cevat Rifat Atilhan’ın “İslam Demokrat Partisi” ile gün yüzüne çıkmaya çalışmış ise de istediği zemini bulamamıştır. Ancak 1971’den itibaren Milli Nizam ile siyasi bir zemine oturmuş ve “Milli Görüş” ile fikrî temellerini oluşturmaya başlamış ve günümüzde de devam etmekte olan tercüme ve ithal bir harekettir.
Türkiye’deki Siyasal İslam’ın 1970 öncesi “İhvan-ı Müslimin” ve 1979 sonrası da “İran Devrimi” ile alakası vardır. 1960 sonrası Ortadoğu’daki entellektüel yazarların emperyalizme baş kaldıran radikal yazıları ve kitapları Türkiye’de hızla tercüme edilerek okunmaya başlaması ile “Siyasal İslam Süreci” de başlamış oldu. Hasan el-Benna, Seyit Kutup ve Ali Şeriati’nin kitapları tercüme edilerek Türk gençlerine bilhassa üniversite gençliğine okutuldu.
“Milli Görüş” kimliği altında siyasi hayata atılan “Siyasal İslam” anlayışı koalisyonlarla iktidar ve devlet ile tanıştı. Eline makam ve para geçtikçe seküler bir hayatla İslam’ı karıştırarak radikalizmden uzaklaşmakta ve tamamen “ehl-i dünya” biri hayat tarazını benimsemeye yönelmiş bir anlayıştır. Varoşlardan ve köylü kesiminden oy alarak iktidara gelmiş 28 Şubat süreci sonrasında ise AK Parti ile yeni bir ivme ve dönüşüm kazanarak tamamen dünyevi, seküler ve faydacı şekle bürünmüştür.
Bu eserlerde geçen fikirler toplumun yeniden Müslümanlaştırılması konusunda kaynak oluşturuldu. Necmettin Erbakan Hoca (din hocası olmayan makine mühendisi) ile partileşme sürecine girildi. Siyasi düşüncelerini oluşturan fikirleri de Ortadoğu mahsulü senaryolar olup “Milli Görüş” adı altında gençlere anlatıldı ve anlatılmaya da devam etmektedir. Siyasal İslam, İslam’ın siyasi bir harekete dönüşmesi anlamına gelmektedir.
İslam dünyasında Siyasal İslam “Cihad Şuuru” ile hareket eden ve iktidarı silahlı eylemlerle devirmeyi amaçlayan konumundan vazgeçmiş gözükmektedir. Demokrasi içinde demokrasiyi kullanarak iktidara gelme ve amaçlarını gerçekleştirme şekline dönüşmüştür. Artık “Demokrasi küfür değil, bir araçtır.” Onu en iyi şekilde kullanan ise MSP ile başlayan ve AKP ile devam eden siyasi bir süreçtir. AKP’nin başarısını bu nedenle İslam dünyası hayranlıkla izlemektedir. Siyasal İslam siyaseti, devleti idareyi esas alan ve iktidara gelmek için çalışan siyasi bir yaklaşımdır. Siyasette amaç iktidar olmak olduğu için iktidara gelmek için her şey meşrudur. Dini ve ahlaki değerler basamak olarak kullanılır. Siyasal İslam’ın bu zaafından yararlanmak isteyen dış güçler ve bilhassa dünyayı idare etmeyi amaçlayan ABD bu zaaftan istifade edeceği açıktır. İşte “Ilımlı İslam Projesi” budur. ABD bu projesi ile “Radikal İslam” karşısında ehven-i şer olarak “Ilımlı ve Siyasal İslam” tezini ortaya atmış ve bu tezi ile gerek İslam dünyasında, gerekse dini cemaat ve tarikatlarda büyük destek ve sempati toplamıştır. ABD bu nedenle “Siyasal Ilımlı İslam” tezinin gereği olarak dini cemaat liderlerini ülkesinde krallar gibi misafir etmekte ve bunlarla İslam dünyasını kontrol etmektedir. ABD’nin bu tavrı İslam’a olan sevgi ve sempatisinden değil, kendi çıkarlarının gereğidir. Hatta bu tezi gereği Hüseyin Barak Obama gibi hem Zencilere hem İslam’a yakın bir lideri devlet başkanı yaparak gerek Zencilerden gerekse İslam dünyasından büyük bir sevgi ve sempati topladığı bir gerçektir.
“Siyasal İslam” ABD’nin de desteği ile büyük bir gelişme kaydederek AKP ile zafere ulaşmış gözükmektedir. AKP “siyasal İslam’ın temsilcisi olduğu” ve başarısının “siyasal İslam’ın zaferi” olduğu gerçeğini ABD görmüş ve “Ortadoğu Projesini” “Siyasal İslam” tezi üzerinden kurgulamaktadır. Bu nedenle İslam dünyasına AKP ve Erdoğan örneğine uygun şekilde İslam dünyasında kendi kontrolünde bir siyasi yapılanmayı ve güdümlü bir demokrasiyi teşvik edecektir. ABD bunu alt yapısını hazırlamış, daha önce akademisyenlere doktora tezi olarak hazırlattığı İslam dünyasındaki “cemaat ve tarikat yapılanmasını” siyasi olarak kullanacaktır. Tarikatları ve cemaatleri siyasete çekerek kendi kontrolündeki güdümlü demokratik sistemi kuracaktır. ABD Siyasal İslamı keşfetmiş ve siyasete kanalize etmiştir. ABD Türkiye’de “Fetullah Cemaatini” siyasete kanalize ettiği gibi, Mısırda “İhvan-ı Müslimin” ve diğer İslam devletlerinde diğer cemaat ve tarikatları siyasi arenaya çekecektir.
Avrupa Birliği demokrasi konusunda ABD’den daha ilkeli ve daha samimidir. Bu nedenle Türkiye hızla AB Sürecinde demokratikleşmeyi gerçekleştirerek AB’ye girmediği sürece ABD’nin güdümünden kurtulması zordur. İleri demokrasi AB Kriterlerinde bir demokrasidir. Zira Hz. İsa’nın temsilcisi ABD değil, AB’dir.
