Cihad Allah rızasını kazanmak ve adını yüceltmek amacı ile kumandana itaat eden, en değerli malını bu yolda harcayan ve cihad arkadaşına yardımcı olanın kötülükten kaçmak için yaptığı cihad. Bu kişinin uykusu da uyanıklığı da sevaptır.
1. “En faziletli insan canı ve malı ile Allah yolunda cihad eden kimsedir.” (Tirmizi, Fezail-i Cihad, 24.)
2. “İnsanların en hayırlısı Allah yolunda atının dizginlerini tutup cihad edendir. Ondan sonra koyunları ile bir vadiye çekilip helal kazanç peşinde koşan ve farzları yapan kimsedir. İnsanların en kötüsü ise Allah için kendisinden bir şey istendiği zaman verebilecek durumda olduğu halde vermeyendir.” (Müslim, İmare, 125; İbn-i Mâce, Fiten, 13.)
3. “Allah’a şirk koşanlarla mallarınız, dilleriniz ve canlarınızla cihat edin.” (Ebu Davud, Cihad, 18.)
4. Allah’ın senin vasıtanla bir kimseyi hidayete erdirmesi senin için kırmızı develere sahip olmaktan daha hayırlıdır.” (Buhari, Cihad, 103; Müslim, Fezail-i Sahabe, 34.)
5. “En üstün cihad zalim devlet başkanına hak söz söylemektir.” (İbn-iMâce, Fiten, 20.)
6. “Gerçek mücahit Allah için nefsiyle cihad eden kimsedir.” (Fethu’r-Rabbani, 14: 10.)
7. “İleride ülkeler fethedeceksiniz. Size Cenab-ı Hakk’ın yardımı yeter. O halde hiçbiriniz ok atmaktan geri durmasın.” (Müslim, İmare, 169.)
8. “Kim ok atmayı öğrenip bile bile terk ederse bizden değildir.” (Müslim, İmare, 169.)
9. “Allah yolunda cihat etmeden ve cihad etmeyi arzu etmeden ölen kimse bir çeşit nifak üzere ölmüş olur.” (Müslim, İmare, 158; Nesai, Cihad, 2.)
10. Sahabelerden biri bir vadide güzel bir su kaynağı buldu ve “Ne hoş yer insalardan ayrılsam da burada ibadet ederek yaşasam. “Ama önce Resulullah’tan (asm) izin almalıyım” der. Peygamberimize (asm) gelerek durumu haber verdi ve izin istedi. Peygamberimiz (asm) “Öyle yapma! Çünkü birinizin Allah yolunda cihat ederek elde ettiği makam, evinde kılacağı yetmiş yıllık nafile namazdan daha üstündür. Allah’ın sizi affedip Cennete koymasını istemez misiniz? Öyle ise Allah yolunda cihat ediniz. Kİm Allah yolunda bir deve sağımı kadar dahi olsa cihat etse onunla cenneti hak eder.” buyurdular. (Tirmizi, Fezail-i Cihad, 17.)
11. Peygamberimiz (asm) “Mü’minlerden özürsüz olarak evinde oturup da Allah yolunda cihad etmeyenlele, mallarıyla ve canlarıyla Allah yolunda cihad edenler elbette bir değildir.” (Nisa, 4: 95.) meâlindeki ayeti yazdırırken âmâ olan Abdullah b. Ümm-ü Mektum geldi ve “Yâ Resulallah! Şayet cihada gitmeye gücüm yetmiş olsaydı ben de giderdim.” dedi. Bunun üzerine “ancak özür sahipleri hariç!” kısmı nazil oldu. (Tirmizi, Tefsiru’l-Kur’an, 4.)
12. “Ümmetimden bir cemaat kıyamete kadar hak üzerinde bulunup hak için muzaffer olarak cihat etmeye devam edecektir. Onlara muhalefet edip düşmanlık edenler onlara bir zarar veremeyecektir. (Buhari, İ’tisam, 10; Müslim, İman, 247; İbn-i Mâce, Mukaddime, 1; Tirmizi, Fiten, 51.) “Bu cemaatin son grubu mesih-deccal ile mücadele edecek, savaşacaktır.” (Ebu Davud, Cihad, 4.)
13. “Kim bir hayra vesile olursa onu yapmış gibidir.” (Müslim, İmare, 133; Ebu Dâvud, Edeb, 115.)
14. “Kim Allah yolunda cihada çıkan birisini techiz eder ihtiyaçlarını karşılarsa bizzat cihat etmiş gibidir. Kim de cihada çıkan birisinin evinin ihtiyaçlarını karşılarsa o da cihada çıkmış gibidir.” (Buhari, Cihad, 38; Ebu Davud, Cihad, 20; Tirmizi, Fedail-ü Cihad, 6.)
15. Peygamberimiz (asm) cihada çıkacağı zaman bunu kimseye hissettirmez, başka bir şey yapacakmış gibi gözükürdü ve “Harp hiledir!” buyururlardı. (Buhari, Cihad, 130; Ebu Davud, Cihad, 92.)
16. “İyi veya kötü her kumandanın arkasında cihada çıkınız. İyi ve kötü her imamın arkasında namaz kılınız. İyi ve kötü her mü’minin cenazesinde bulununuz. Bu kişiler büyük günah işlemiş de olsalar....” (Ebu Davud, Cihad, 31.)
17. Peygamberimiz (asm) buyurdu: “Uhut dağı kadar altınım olsaydı borç için saklayacağım bir kaç dinar hariç üç gün içinde hepsini Allah yolunda harcamak isterdim.” (FEthu’r-Rabbani, 14: 21.)
18. Yüce Allah Kur’an-ı Kerimde “Allah yolunda mallarınızı harcayarak hizmete ve cihada koşun, infakı ve cihadı terk ederek kendi ellerinizle kendinizi tehlikeye atmayın!” (Bakara, 2: 195.) buyurdu. (Tirmizi, Tefsir-i Kur’an, 3.)
19. Kim Allah’tan samimi bir şekilde şehit olmayı isterse, yatağında da ölse Allah onu şehitlerle haşreder.” (Müslim, İmare, 157; Tirmizi, Fezail-i Cihad, 19; İbn-i Mâce, Cihad, 15.)
20. Cihad iki maksat için yapılır. Birincisi Allah rızasını kazanmak ve adını yüceltmek amacı ile kumandana itaat eden, en değerli malını bu yolda harcayan ve cihad arkadaşına yardımcı olanın kötülükten kaçmak için yaptığı savaş. Bu kişinin uykusu da uyanıklığı da sevaptır. İkincisi, böbürlenme, şöhret ve gösteriş amacı ile kumandana karşı gelen, yeryüzünde fesat çıkartan kimsenin savaşıdır. Bu da ancak günahını artırır. (Ebu Davud, Cihad, 23; Nesai, Cihad, 45.)
21. Peygamberimize (asm) “Ganimet için, şöhret ve yiğitlik amacı ile savaşanlardan hangisinin savaşı Allah içindir?” diye sordular. Peygamberimiz (asm) “Kim Allah’ın dini yücelsin diye ‘İ’lây-ı Kelimetullah’ için cihat ederse o Allah için savaşmış olur.” buyurdular. (Müslim, İmare, 149; İbn-i Mâce, Cihad, 13.)
22. Allah’a sevimli gelen iki şey vardır. Birincisi Allah için akıtılan gözyaşı, ikincisi de Allah’ın farzlarından birini yerine getirmek için atılan adımdır.” (Tirmizi, Fezail-i Cihad, 26.)
23. Hayır ve ganimet kıyamete kadar atların perçemlerine bağlanmıştır.” (Müslim, İmare, 98; Tirmizi, Cihad, 9.)
24. şehit ölüm acısını ancak bir karınca ve böceğin ısırmasından duyduğu acı kadar acı duyar. (Tirmizi, Fezail-i Cihad, 25; Nesai, Cihad, 35.)
25. Kim Allah yolunda saçını sakalını ağartırsa bu onun için kıyamette nur olur. (Tirmizi, Fezail-iCihad, 9; Nesai, Cihad, 26.)
26. Allah yolunda cihad eden ve şehit olanın kul hakları hariç Allah bütün günahlarını affeder. (Nesai, Cihad, 34.)
27. “Allah yolunda ağlayan göz ile Allah için nöbet tutan göze cehennem ateşi dokunmaz.” (Mecmau’z-Zevaid, 5: 288.)
28. Allah yolunda tozlanan ayaklara cehennem ateşi dokunmaz. (Buhari, Cihad, 16; Tirmizi, Fezail-i Cihad, 7; Nesai, Cihad, 9.)
29. Cennete girecek ilk üç grup insan vardır. Birincisi, şehitler. İkincisi, haramdan kaçan iffetli kişiler, üçünücüsü de Allah’a karşı görevini güzelce yapan ve efendisine nasihat eden köleler.” (Tirmizi, Fezail-i Cihad, 13.)
30. “Rab olarak Allah’ı, din olarak İslam’ı peygamber olarak Muhammed’i kabul ve tasdik edip razı olan kimse cennete girer. Bir şey daha var ki kul onunla cennetteki makamını yüz derece artırır. Her bir makam yerle gök arası kadardır. O da Allah yolunda cihad etmektir.” (Müslim, İmare, 116.)
31. Birisi yuları boynunda bir deve getirdi ve “bunu Allah yolunda sadaka olarak veriyorum!” dedi. Peygamberimiz (asm) “Bu deveye karşılık ahirette hepsi de yularlı olan yedi yüz deve verilecekitir.” buyurdular. (Müslim, İmare, 132.)
32. Üç sınıf insan kıyamette şefaat edecektir. Bunlar peygamberler, alimler ve şehitlerdir. (İbn-i Mâce, Zühd, 37.)
33. “Muhammedin nefsi kudret elinde olan Allah’a yemin ederim ki Allah yolunda savaşıp öldürülmeyi, tekrar dirilip yeniden savaşıp öldürülmeyi, sonra tekrar dirilip savaşarak öldürülmeyi ne kadar arzu ederim.” (Buhari, İman, 36; Müslim, İmare, 103; İbn-i Mâce, Cihad, 1.)
34. “Kimse cennetten tekrar dünyaya dönmek istemez; ancak şehit gördüğü mükafattan dolayı on defa dünyaya dönmek ve Allah yolunda on defa ölürülmek ister.” (Müslim, İmare, 109; Nesai, Cihad, 29; Tirmizi, Fezail-i Cihad, 25.)
35. Peygamberimiz (asm) orduyu savaşa hazırladığı zaman şöyle derdi: “Ey İnsanlar! Düşmanla karşılaşmayı istemeyin ve arzu etmeyin. Allah’tan afiyet isteyiniz. Ancak karşılaşmak zorunda kalırsanız harbin dehşetine ve şiddetine karşı sabrediniz. Şunu iyi bilin ki Cennet kılıçların gölgesi altındadır.” Buyurur ve şöyle dua ederdi:
“Ey kitabı inzal eden, bulutları yürüten ve düşman saflarını bozguna uğratan Allahım! Düşmanlarımızı perişan et ve bizi onlara karışı muzaffer kıl!” Amin! (Buhari, Cihad, 112; Müslim, Cihad, 19; Ebu Davud, Cihad, 89.)
36. Peygamberimiz (asm) Muaz b. Cebel ve Ebu Musa el-Eş’ari’yi yemen’e gönderdiği zaman onlara şöyle vasiyet etti: “Kolaylaştırınız, zorlaştırmayınız; müjdeleyiniz ve sevdiriniz, nefret edip kaçırmayınız! Anlaşın uyumlu olun, zorluk ve ihtilaf çıkarmayın!” (Müslim, Cihad, 7.)
38. “Allah, benim ümmetimi sapıklık üzerine bir araya getirmeyecektir. Allah’ın eli, cemaatle beraberdir. Her kim cemaatten ayrılırsa, cehenneme ayrılmış olur.” (Tirmizî, Fiten7.)
39. “Şeytan, koyunun kurdu gibi insanoğlunun kurdudur. Sürüden ayrılan ve uzaklaşan koyunu kurt nasıl kaparsa, şeytan da cemaatden uzaklaşan insanı öyle kapar. Onun için tenha yollardan ve ayrılıktan uzak durun. Cemaatten, topluluktan ve mescidlerden ayrılmayın!” (Ahmed b. Hanbel, Müsned, 5: 111.)
40. “İslâm cemaatinden ayrılmayın, ayrılıktan sakının! Çünkü şeytan, cemaate katılmayıp tek kalanlarla beraberdir. Cemaatten olan iki kişiden uzaktır.Her kim Cennet’in göbeğine otağını kurmak isterse, toplumdan ayrılmasın! Kimi yaptığı iyilik sevindiriyor ve kötülükleri de üzüyorsa, o kimse mü’mindir.”(Tirmizi, Fiten 7.)
