“Kıyamette Kur’an gelir ve okuyanına ‘Yâ Rabbi! Bunu süsle!’ der. Ona keramet tacı giiydirilir. ‘Ya Rab, artır!’ der. okuyanına keramet elbisesi giydirilir. ‘Yâ Rab, bundan razı ol!’ der. Allah ondan razı olur. Sonra ona ‘Oku ve yüksel!’ denir. O da okur ve her ayete bir hasene eklenir.” (Tirmizi, Fedailu’l-Kur’ân, 5: 178; Dârimî, 2: 707-708.)
1. “Mü’minler onlardır ki Allah zikredildiği zaman kalpleri titrer, Allah’ın ayetleri okunduğu zaman bu onların imanlarını artırır.” (Enfal, 8: 2.)
2. “Kur’an okuyan mü’min kokusu da tadı da güzel olan turunç gibidir. Kur’an okumayan müslüman tadı güzel ama kokusu olmayan hurma gibidir. Kur’an okuyan münafık kokusu güzel ama tadı acı olan fesleğen gibidir. Kur’an okuamayan münafık ise tadı da kokusu da olmayan yaban keleği gibidir.” (Buhari, Fedailu’l-Kur’ân, 17; Müslim, Müsafirin, 37.)
3. “Kim kur’andan bir harf okursa ona bir hasene vardır. Bir hasene on katı ile artırılır. Ben Elif-Lâm- Mîm bir harftir demiyorum. Elif bir harftir, Lam bir harftir, Mim bir harftir.” (Tirmizi, Fedailu’l-Kur’ân, 16.)
4. “Kıyamette Kur’an gelir ve okuyanına ‘Yâ Rabbi! Bunu süsle!’ der. Ona keramet tacı giiydirilir. ‘Ya Rab, artır!’ der. okuyanına keramet elbisesi giydirilir. ‘Yâ Rab, bundan razı ol!’ der. Allah ondan razı olur. Sonra ona ‘Oku ve yüksel!’ denir. O da okur ve her ayete bir hasene eklenir.” (Tirmizi, Fedailu’l-Kur’ân, 5: 178; Dârimî, 2: 707-708.)
5. Peygamberimiz (asm) Kur’an-ı Kerimi harfleri sayılacak şekilde ve ayet sonlarında durarak okurdu. (Ebu Davud, Vitr, 20; Huruf, 1; Tirmizi, Fedailu’l-Kur’ân, 23; Kıraat, 1.)
6. Yüce Allah buyurdu: “Kur’an okunduğu zaman ona kulak verin ve dinleyin ki merhamet olunasınız.” (A’râf, 7: 204.)
7. O mü’minler sözü dinlerler ve en güzeline uyarlar.” (Zümer, 39: 18.)
8. “Kur’an okuyana bir sevap, dinleyene iki sevap vardır.” (Darimi, 2: 717.)
9. “Kur’an-ı Kerimi seslerinizle süsleyiniz. Şüphesiz güzel ses, Kur’ânın güzelliğini artırır.” (Ebu Davud, Vitr, 20; Dârimi, 2: 738.)
10. “Kur’an hüzünle indirilmiştir, onu okuduğunuz zaman ağlayınız; ağlamayasazsanız ağlar gibi yapınız.” (İbn-i Mâce, İkâmetü’s-Salat, 176.)
11. Kur’an-ı Kerimi okumak Allah’ın insanlara bahşettiği bir nimettir. Melekler dahi okuyamamaktadırlar. Bu nedenle melekler kelâmullah’ı dinleme hususunda oldukça isteklidir.” (Suyuti, İtkan, 1: 358.)
12. Kur’an okurken “Vedduha” suresinden sonra her sure sonunda “Allahü Ekber, Allahü Ekber, Allahü Ekber Lâ ilâhe illallahu vallahu ekber. Allahü ekber ve lillahi’l-hamd.” demek sünnettir. (Beyhaki, Şuâbu’l-İman, 2: 396-397.)
13. Peygamberimiz (asm) “Gelecekte fitneler çıkacak” buyurdu. Hz. Ali (ra) “Kurtuluş nedir?” diye sordu. Peygamberimiz (asm) “Allah’ın kitabına uymaktır. Onda sizden öncekilerin ve sonrakilerin haberi, aranızdakilerin hükmü vardır. O hak ile batılı ayıran ölçüsü vardır. Kim ona sırt çevirirse helak olur. Kim onun dışında bir hidayet ararsa Allah onu saptırır. O Allah’ın sağlam ipi ve hikmetli olan zikridir. O sırat-ı müstakimdir. O alimlerin okmasından doymadığı, çok okumakla eskimeyen ve esrarı bitmeyen bir kitaptır. Kim Ona dahayanarak konuşursa doğru söyler. Kim onunla amel ederse sevaba kavuşur. Kim onunla hükmederse adil hükmeder. Kim ona çağırırsa doğru yola davet etmiş olur.” (Tirmizi, Fedailu’l-Kur’ân, 14.) buyurdular.
14. Yüce Allah buyurdu: “Kim beni Kur’an okuyarak zikreder de benden dua ile bir şeyler istemeye zaman bulamazsa ben ona herkese verdiğimden daha üstününü veririm. Allah’ın kelamının diğer kelamlardan üstünlüğü Allah’ın mahlukata üstünlüğü gibidir.” (Tirmizi, Fedailu’l-Kur’ân, 25.)
15. Peygamberimiz (asm) “Siz kesinlikle Allah’a Kur’andan daha üstün bir şeyle yaklaşamazsınız.” buyurdular. (Tirmizi, Fedailu’l-Kur’ân, 17.)
16. “Kur’ânın en yüce suresi ‘Seb’u’l-Mesani’ olan Fatiha Suresidir.” (Buhari, Tefsir, 1; Nesai, İftitah, 2; Ebu Davud, Vitr, 15; Tirmizi, Fedailu’l-Kur’ân, 1.)
17. Yüce Allah Fatiha Suresini kendi ile kulu arasında ikiye bölmüştür. Kul ‘Elhamdü lillahi Rabbi’l-âlemîn’ diyince Allah ‘Kulum bana hamdetti.’ der. ‘Errahmani’r-Rahîm’ diyince ‘Kulum beni methetti.’ buyurur. ‘Mâliki yevmi’d-dîn’ diyince ‘Kulum beni yüceltti.’ buyurur. ‘İyyake na’büdü ve iyyâke nestaîn’ dediği zaman ‘Bu benimle kulum arasındadır. O ne isterse verilecektir’ buyurur. ‘İhdinas’-sırata’l-müstakîm. Sıratallezîne en’amte aleyhim, ğayri’l-mağdubi aleyhim ve laddâllîn!’ dediği zaman yüce Allah ‘Bu benim kuluma vereceğim şeydir ve istediği ona verilecektir.’ ferman eder. (Müslim, Salât, 11; Tirmizi, Tefsiru’l-Kur’ân, 1; İbn-i Mâce, Edeb, 52.)
18. “Evlerinizi kabirlere çevirmeyin, içinde namaz kılın ve Kur’an okuyun. Bakara Suresi okunan evden şeytan kaçar.” (Müslim, Misafirun, 29; Tirmizi, Fedailu’l-Kurân, 2; Beyhaki, Şuâbu’l-İman, 2: 454.)
19. “Kim Kehf Suresinin başından on ayet, sonundan on ayet ezberlerse deccâlın şerrinden korunur.” (Müslim, Salatü’l-Misafirîn, 809; Ebu Davud, Melahim, 14; Tirmizi, Fedailu’l-Kur’ân, 6; Beyhaki, Sünen, 3: 354.)
20. “Cuma günü ve gecesi Kehf Suresi’ni okuyana nur olur iki Cuma arasını nurlandırır.” (Beyhaki, Şuâbu’l-İman, 2: 474.)
21. “Kim Mü’minûn Suresinin ilk on ayetini okur, ezberler ve onunla amel ederse cennete girer.” (Tirmizi, Tefsir, 23; Hâkim, Müstedrek, 2: 425-426.)
22. “Ölülerinize Yasin okuyun. Kim Allah rızası için gece Yasin okursa mağfiret olunur. (Ebu Davud, Cenâiz, 19-20; İbn-i mâce, Cenâiz, 4; Dârimî, Sünen, 2: 913; İbn-i Hibban, Sahih, 6: 312.)
23. “Her şeyin bir kalbi vardır. Kur’ânın kalbi de Yasin Suresidir. Kim bu sureyi okursa Allah kendisine on Kur’ân hatmi sevabı verir.” (Tirmizi, Fezailu’l-Kur’ân, 7; Dârimî, Sünen, 2: 913.)
24. “Kim gece Duhan Suresini okursa yetmiş bin melek kendisine istiğfar eder.” (Tirmizi, Fedâilu’l-Kur’ân, 7; Dârimî, Sünen, 2: 914.)
25. Bu gece bana güneşin üzerine doğduğu herşeyden daha sevimli olan bir sure indirildi. Sonra ‘İnnâ fetehnâ leke fethan mübînâ” Suresini okudu. (Tirmizi, Tefsir, 55; Hâkim, 2: 515; Beyhakî, 2: 490.)
26. “Kim her gece Vakıa Suresini okursa ona fakirlik isabet etmez.” (Beyhaki, Şuâbu’l-İman, 2: 492.)
27. Peygamberin (asm) sahabelerinden bir grup “Keşke emellerden hangisinin Allah’a daha sevimli olduğunu bilseydik!” dediler. Bunun üzerine “Saff Suresi” nazil oldu. Peygamberimiz (asm) bu sureyi okudu.” (Hâkim, 2: 78.)
28. Mülk Suresi “Mania”dır, “Münciye”dir. İnsanı kabir azabından kurtarır. (Tirmizi, Fedailu’l-Kur’ân, 9.) “Kıyamette sahibine şefaat eder, o da affolunur ve kurtulur.” (Ebu Davud, Ramazan, 10; İbn-i Mâce, Edeb, 52.) “Bu surenin her mü’minin kalbinde olmasını arzu ederim.” (Hâkim, 1: 754; Beyhaki, 2: 494.)
29. “Kim kıyametin tasvirini görmek isterse ‘İza’ş-şemsü kuvvirat” suresini okusun.” (Hâkim, 2: 560; Müsned-i Ahmed, 2: 37.)
30. “Sizden biriniz bir günde bin ayet okuyamaz mı? ‘Elhâkümü’t-Tekâsür’ bin ayet değerindedir.” (Hâkim, 1: 755.)
31. “Yatarken ‘Kul yâ eyyühe’l-kâfirun” suresini okuyan şürkten kurtulur.” (Tirmizi, Daavât, 22; Ebu Davud, Edeb, 97.)
32. Peygamberimiz (asm) “Kul Hüvallahü Ehad” suresini okuyanı duydu ve “Ona Cennet vacip oldu!” buyurdu. (Tirmizi, Fedailu’l-Kur’ân, 11; Nesâi, İftitah, 69.) “Kul Hüvaallhü Ehad” suresi Kur’anın üçte birine denktir.” (Buhari, Fedailu’l-Kur’ân, 13; Müslim, Misafirin, 45.) “Peygamberimiz (asm) bir sahabeyi bir müfrezeye kumandan tayin etti ve gönderdi. O da namazda devamlı okuduğu sureleri ‘İhlas Suresi’ ile bitiriyordu. Dönüşte peygamberimize haber verdiler. Peygamberimiz ona neden böyle yaptığını sordu. O da “Ben o sureyi çok seviyorum” dedi. Peygamberimiz (asm) “Muhakkak Allah da onu seviyor”buyurdular. (Müsilim, Müsafirun, 45; Nesâi, İftitah, 69.)
33. “Kul Eûzü bi-Rabbi’l-Felak ve Kul Eûzü bi-Rabbi’n-Nâs” sureleri okunan surelerin en hayırlısıdır.” (Ebu Davud, Vitr, 19; Nesâi, İstiâne, 50.)
34. Peygamberimiz (asm) “Muavvizateyn Sureleri ile cin ve şeytanların şerrinden Allah’a sığınırdı.” (Ebu Davud, Vitr, 19.)
35. Peygamberimiz (asm) uyurken avuçlarını açar Muavvizateyni okur ve vücudunu meshederdi ve bunu üç defa yapardı. (Buhari, Tıp, 39; Tirmizi, Daavat, 21.) Hastalandığı zaman da bunu yapardı. (Buhari, Fedailu’l-Kur’ân, 14; Tıp, 41; Müslim, Selâm, 20.)
36. “Kim her gün sabah-akşam üç kez Kul Hüvallahü Ehad ve Muavvizateyn okursa bu ona her şey için yeter.” (Ebu Davud, Edeb, 100-101; Tirmizi, Daavat, 117; Nesai, İstiâze, 1.)
37. “Kim yatacağı zaman ‘Âyete’l-Kürsi’yi başından sonuna kadar okursa Allah’ın görevlendireceği bir muhafız melek eksik olmaz ve sabaha kadar şeytan ona yaklaşamaz.” (Buhari, Vekâle, 10; Tirmizi, Fedâilu’l-Kur’ân, 3.)
38. “Her şeyin bir zirvesi vardır; Kur’an’ın zirvesi de Bakara Suresidir. Orada Kur’an ayetlerinin efendisi olan bir ayet vardır. O da ‘Âyete’l-Kürsi’dir.” (Tirmizi, Fedâilu’l-Kur’ân, 2; Hâkim, 1: 748.)
39. “Üç şeyle insanlara üstün kılındım. Yeryüzü bana ve ümmetime mescid kılındı; su bulunmadığı zaman toprak bizim için temiz kılındı; saflarımız meleklerin safları gibi kılındı ve bana ne benden önce ve ne de benden sonra kimseye verilmeyen Bakara Suresinin sonundaki ‘Amene’rresûlü ile başlayan ayetler arşın altındaki hazineden verildi.” (Beyhaki, Sünen-i Kübra, 1: 328; Nesai, Fedâil, 45.)
40. Peygamberimiz (asm) “Mirac dönüşü ‘Sidretü’l-Müntehâ’da üç şey verildi. Beş vakit namaz, Bakara Suresi son ayetleri ve ümmetimden Allah’a şirk koşmayanların günahlarının bağışlanacağı müjdesi verildi.” buyurdular. (Müslim, İman, 76; Nesâi, Salat, 1; Müsned-i Ahmed, 1: 387.) “Kim gece Bakara Suresinin sonundaki ayetleri okursa o onun için yeterlidir.” (Buhari, Fedailu’l-Kur’ân, 1, 34; Müslim, Müsafirun, 43; Tirmizi, Fedailu’l-Kurân, 4; Ebu Davud, Ramazan, 9.)
41. Peygamberimiz (asm) bir gece Hz. Aişe’den izin istedi ve “Bu gece ibadet etmem için bana izin verir misin?” dedi. Hz. Aişe (ra) da “Vallahi sana yakın olmayı da seni sevindiren şeyi de severim!” dedi. Peygamberimiz (asm) kalktı abdest aldı ve namaz kıldı sonra oturdu ağladı o derece ki sakalları ıslandı ve yere düşen gözyaşları ile yer ıslandı. Namaz vaktini bildirmek için Bilal geldi. Peygamberimizi o halde görünce “Anam-babam sana feda olsun Yâ Resulallah senin geçmiş ve gelecek günahların bağışlanmadı mı?” dedi. Peygamberimiz (asm) “Allah’a şükreden bir kul olmayayım mı?” dedi. Sonra “Bu gece bana bir ayet indi ki onu okyup da tefekkür etmeyenin vay haline!” dedi. Sonra “İnne fi halki’ssemâvâti ve’l-ardı ve’htilâfi’lleyli ve’n-nehâri le âyâtin li-uli’l-elbâb” ile başlayan Âl-i İmran Suresinin 190. Ayetini okudu.” (Buhari, Tefsiru’l-Kurân, 2; Müslim, Cihad, 34; Tirmizi, Tefsir, 48.)
42. “Kim her sabah “Eûzü billahi’s-semîu’l-alîmu mine’ş-şeytâni’r-racîm” der de Haşir Suresinin son üç ayetini okursa Allah ona yetmiş bin melek vekil tayin eder onlar akşama kadar kendisine rahmet okurlar. Şayet o gün ölecek olursa şehit olarak ölür. Akşam aynı şekilde okursa sabaha kadar aynı şekildedir.” (Tirmizi, Fedâilu’l-Kurân, 22; Dârimî, 915; Müsned-i Ahmed, 5: 26.)
43. “İsmullâhi’l-A’zam şu iki ayettedir. “Ve ilâhüküm ilâhün Vahid. Lâ ilâhe illâ hüve’r-Rahmânü’r-Rahîm.” “Elif-Lâm-Mîm! Allahü Lâ İlâhe illâ Hüve’l-Hayyu’l-Kayyûm!” (Tirmizi, Daavât, 64; Ebu Davud, Vitr, 23; İbn-i Mâce, Dua, 9.)
44. Peygamberimiz (asm) Cuma günü sabah namazında Secde ve Dehr (İnsan) Surelerini Cuma namazında da Cuma ve Münafıkun Surelerini okurdu. (Müslim, Cuma, 17; Ebu Davud, Salât, 211-212; Tirmizi, Cuma, 11; Nesai, Cuma, 38.)
45. İhlas Suresi Kur’anın üçte birine denktir. İzâ Câe, Kâfirun ve Zilzal Sureleri Kur’anın dörtte birine denktir. (Tirmizi, Fedâilu’l-Kurân, 10.)
46. “Hûd, Vâkıa, Murselât, Amme ve Kuvvirat Sureleri saçlarımı ağarttı.” (Hâkim, 2: 347.)
47. Kıyametin tasvirini gözüyle görmek isteyen “Kuvvirat, Fatarat ve Şakkat” Surelerini okusun... (Tirmizi, Tefsir, 81; Hâkim, 4: 620.)
48. Hiçbiriniz Kur’anın üçte birini okumadan uyumasın. Bunlar İhlas ve Muavvizateyn Sureleridir. (Hâkim, 1: 756.)
