Peygamberimiz (asm) "Ey insanlar sözünüzü dikkatli ve ölçülü söyleyiniz! Sakın şeytan sizi basit ve boş şeylere sevk etmesin. Ben Abdullah'ın oğlu Muhammed'im ve Allah'ın Resulüyüm. Vallahi sizin beni Allah'ın yücelttiğinden daha yükseğe çıkarmanızı sevmem!" (Ahmed, Müsned, 2:99.) buyurdular.
Peygamberimiz (asm) "Ey insanlar sözünüzü dikkatli ve ölçülü söyleyiniz! Sakın şeytan sizi basit ve boş şeylere sevk etmesin. Ben Abdullah'ın oğlu Muhammed'im ve Allah'ın Resulüyüm. Vallahi sizin beni Allah'ın yücelttiğinden daha yükseğe çıkarmanızı sevmem!" (Ahmed, Müsned, 2:99.) buyurdular.
Kişiyi yüzüne karşı övmek, o kişinin kendini beğenmesine sebebiyet vereceğinden yasaklanmıştır. Ebû Mûsâ el-Eş’arî radıyallahu anh şöyle buyurdu:
"- Nebî sallallahu aleyhi ve sellem, bir adamın bir kişiyi övdüğünü ve övmede çok ileri gittiğini işitti. Bunun üzerine:
“Adamı mahvettiniz” buyurdu. (Buhârî, Şehâdât 17, Edeb 54; Müslim, Zühd 67.)
Yine; Ebû Bekre radıyallahu anh’den rivayet edildiğine göre, Nebî sallallahu aleyhi ve sellem’in yanında bir adamdan bahsedilmiş ve orada bulunan bir kişi o adamı aşırı şekilde övmüştü. Bunun üzerine Peygamber Efendimiz:
“ - Yazık sana! Arkadaşının boynunu kopardın” buyurdu ve bu sözünü defalarca tekrarladı. Sonra da: “Şayet biriniz mutlaka arkadaşını methedecekse, eğer söylediği gibi olduğuna da gerçekten inanıyorsa, zannederim o şöyle iyidir, böyle iyidir, desin. Esasen onu hesaba çekecek olan Allah’tır ve Allah’a karşı hiç kimse kesin olarak temize çıkarılamaz” buyurdular. (Buhârî, Şehâdât 16, Edeb 54; Müslim, Zühd 65; Ebû Dâvûd, Edeb 9; İbni Mâce, Edeb 36.)
Ayrıca; Hemmâm İbni Hâris’in Mikdâd radıyallahu anh’den rivâyet ettiğine göre, bir adam Osman radıyallahu anh’i övmeye başlayınca, Mikdâd da dizleri üstüne çökerek metheden kişinin yüzüne çakıl taşları atmaya başladı. Bunun üzerine Hz. Osman ona:
– Ne yapıyorsun öyle? deyince Mikdâd:
– Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem: “Meddahları gördüğünüz zaman yüzlerine toprak serpiniz” buyurdu, diye cevap verdi" (Müslim, Zühd 69; Ebû Dâvûd, Edeb 9; Tirmizî, Zühd 55; İbni Mâce, Edeb 36.)
Bunun için Bediüzzaman hazretleri "Vasfettiğin zaman olduğu gibi vasfet, mübâlağa zemm-i zımnîdir" buyurdular. Yani, aşırılık gizli kötüleme ve yerme sayılır.
